Idziemy, 15-03-09.. Praktyki 5S to system poprawiający jakość pracy. Nazwa pochodzi od pięciu słów japońskich:(seiri – seiton – seiso – seiketsu – shitsuke. Do nich przystosowano odpowiednie słowa w języku polskim: selekcja – systematyczność – sprzątanie – schludność – samodyscyplina. Ogólna wymowa to „dbałość o porządek i schludność w każdym czasie i miejscu, u siebie i wokół siebie”. Dotyczy to każdej osoby - pracownika, lub członka zespołu, grupy, drużyny – jak i całej organizacji. Można tak ten system skrótowo opisać - Selekcja: w miejscu pracy mieć to co niezbędne. - Systematyka: to co ważniejsze bardziej pod ręką. - Sprzątanie: uporządkowane miejsce pracy i otoczenia. - Schludność: ciągłe utrzymywanie porządku otoczenia i samego siebie. - Samodyscyplina: ciągłe stosowanie i poprawianie metody. Trzy pierwsze S służą do wprowadzana systemu, zaś dwa ostatni do utrzymania i rozwoju. Ten typ praktyk był od dawna mniej lub bardziej stosowany we wszystkich sprawnych instytucjach. Nie ma wątpliwości, że taki jest sens dyscypliny w wojsku, w różnych grach zespołowych, etc. Jednak dopiero sukces gospodarczy Japonii spowodował, że system ten został powszechnie uznany za podstawę wszelkich działań prowadzących do poprawy wydajności organizacji.
       Rewolucja obyczajowa końca lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia rozpowszechniła przekonanie, że wymagania co do formy nie powinno się stosować w relacjach miłości. Niechlujstwo, jak i swoiste dziadostwo, pojmuje się jako bardziej naturalne i autentyczne. Zwrócenie uwagę na formę ocenia się jako sztuczne, ograniczające lub nawet nieludzkie. W rzeczywistości prawdziwie ludzka miłość materializuje się w szczegółach. Zakochany potrafią usystematyzować sobie życie, aby spotykać się częściej z ukochaną osobą. Sprząta i usuwa przeszkody osłabiające tę miłość. Wytrwale stara się rozwijać te relacje...
       Pan Jezus jak najbardziej przestrzegał pobożnych żydowskich zwyczajów. Byłe to sprawy unormowane: pielgrzymki Jerozolimy, szabat, modlitwy o konkretnych porach dnia, Psalmy, etc. Uczył jednak, by nie zadowalać się samym wypełnianiem praktyk, które mogą pozostać puste i stać się obłudne. Wprowadzenie porządku i systematyczności w naszych relacjach z Bogiem, wypracowanie swoistych „norm pobożności” zaowocuje umocnieniem naszej więzi z Bogiem. Oczywiście, pod warunkiem, że nie będzie to zwykłe odhaczanie i zaliczanie wyznaczonych sobie punktów.